نتایج انتخابات، تحریم یا تكریم؟
بالاخره آنچه را دیگ سركار پخته بود در چمچه برآمد. راه اندازی انتخابات پر تقلب كه نتیجه‌اش عرض وجود یك پارلمان معامله گر و غیر نماینده خواهد بود آن چیزی است كه بعنوان خبث اختتام پروسه‌ی بن بخورد مردم ما داده شد. به نتایج حاصل ازاین انتخابات برخورد چند گانه‌ای میتواند صورت گیرد:
نخست آنكه انتخابات را عادلانه و شفاف دانسته پروسه‌ی راه اندازی آنرا موفقیتی برای خود و كشور تبلیغ می‌نمایند. این عده كه قبل از همه در چشم وجدان خود خاك می‌پاشند می‌خواهند آنچه را بوقوع پیوسته است مثبت ارزیابی نموده برروی تمام تقلب، جعل، تزویر و وجدان كشی ها چشم بسته مشروع و نامشروع، همه را یكجا با هم تجسم اراده‌ی مردم جار بزنند. این نوع برخورد غیر واقع بینانه كه آگاهانه یا نا آگاهانه كمر به فریب هم میهنان و جهانیان بسته اند مرتكب خیانتی میشوند كه جز سیاهرویی ابدی را نصیب عاملینش نخواهد كرد.
برخورد دوم از زاویه‌ی مقابل گروه اولی بعمل می آید. آنانیكه خیانت در آراء و تبلور اراده‌ی مردم را دیده و یا حس نموده اند برای تحقق بخشیدن به آراء آزاد مردم چاره‌ی كار را در تحریم نتایج آن می‌بینند.
این تحریم با آنكه موجه و در خور قدر است اما از لحاظ موجودیت بن بست های غلبه ناپذیری كه فراراه انتخابات مجدد قرار دارد نتایج حاصله را به سود سركار تغییر داده آب به آسیاب دشمنان مردم و وطن می ریزد. اولین نتیجه‌ی تحریم ابقای پارلمان بدون درد سر و یك دست برای جعل كارانی است كه در نتیجه‌ی تقلب و یا ارعاب و ثروت پاشی های بی‌حد و حصرشان توانسته اند در نقش تمثیل كنندگان اراده‌ی مردم به پارلمان راه یابند. این نوع تحریم ها آنانی را كه می خواهند درد مردم را فریاد زنند به كنار زده و پا بر گلوداران مردم را دست باز می گذارند. تحریم نتایج انتخابات در صورتی می توانست مثمر باشد كه پوتانسیل بسیج مردمی، در جهت تحریم كنندگان، و توان اقتصادی برای راه اندازی دوباره ی انتخابات، در جهت حاكمیت، موجود می‌بود.
نوع سومی، و شاید بهترین، برخورد آنست كه با وجود تمام تقلب و تخلف و خیانت در امر انتخابات و در كنار آگاهی دادن و بسیج مردم بر ضد نتایج نامشروع آن، از هر امكان ورود به پارلمان سود جسته به مثابه‌ی گلوگیر صدای دشمنان مردم و خار چشم بد خواهان كشور، دین تاریخی و ملی خود را اداء نمود. اگر تحریم بتواند سر و صدای لحظه‌ای و گذرا ایجاد نماید، رفتن به پارلمان و فریاد زدن درد مردم در آنجا میتواند بر علاوه‌ی اثبات بی مایه‌گی جنایتكاران و سایر همپالگان شان در تثبیت رسالت و نقش موثر عناصر ملی و دموكرات رول حیاتی ایفاء نماید.
نوع چارم برخورد به انتخابات همان بی تفاوتی عظیم توده های ملیونی مردم در برابر آنست كه ظاهر آرام و بی سر وصدای آن تداعی كننده‌ی بحر عظیمی است كه می تواند تمام عناصر نابكار را یكحا با مربیان داخلی و خارجی شان برای ابد در سینه‌ی خود مدفون سازد.
|
