موعظه بدرد مریضان ایدز نمی خورد

اول دسامبر مصادف به روز جهانی ایدز است. در جهان ۴۳ ملیون نفر مبتلا به این مرض هستند. قرار احصائیه، تا ۵ سال آینده ۵ ملیون و تا ۲۰ سال آینده ۷۰ ملیون انسان از این مرض تلف خواهند شد. تا حال در جهان ۲۵ ملیون انسان از مریضی ایدز جان خود را از دست داده اند.

کشف ویروس ایدز در وجود عده‌ای از بیماران، و سیمینار بازی های مسئولین دولت نمایانگر آنست که این ویروس توانسته است راه خود را به کشور ما باز نماید. گفته میشود که در کشور ما ۴۹ نفر مصابین این مرض شناسایی شده اند، که ۱۷ تای آن زن هستند.

آمار رسمی وزارت صحت عامه در این مورد هرچه باشد، واقعیت آنست که تا هنوز هیچگونه احصائیه گیری همگاني در کشور ما وجود نداشته و نه هم مراکز صحی قابل اعتمادی وجود دار د که مردم برای رفع مشکل شان به آن مراجعه نمایند. کمبود داکتران متخصص، نبود وسایل تشخیص، مجهز و معیاری نبودن لابراتوار ها و عرضه‌ی دواهای تقلبی و بی کیفیت در بازار و در نهایت، فقر و کمبود آگاهی مردم، همه سبب می شوند که عده‌ی زیادی از مریضان مصاب امراض جدی و از آنجمله ایدز در ورای پوشش صحی که وزارت صحت عامه‌ی کشور ما ایجاد کرده است قرار گیرند. از اینرو می توان مدعی شد که تعداد واقعی مریضان مبتلا به مرض ایدز به مراتب بالاتر از آمار ارائه شده‌ی رسمی آن است. برعلاوه، وجود یک ملیون معتاد در کشور ما، زمینه‌ی بسیار مساعد برای انتشار خطرناک مرض بشمار میرود.

از اینرو لازم است برای جلو گیری از آن نیز واقعبینانه و جدی عمل نموده به جای موعظه‌ی صرفا اخلاقیات عالی راه های عملی جلو گیری و وقایه آن بصورت علمی و فنی مد نظر قرار داده شود.

روشن است که بدون شناسایی عوامل خطر، نمیتوان با چنین پدیده زشت و نا آشنا به مردم، مقابله کرد. بنا بر آن مقدم بر همه چیز، کارزار وسیع تبلیغاتی بر بنای شناسایی مرض و طرق سرایت آن باید راه اندازی شود، و بعد لازم است این واقعیت را جدا مد نظر بگیریم که فقر و غنای اقتصادی،انحرافات اخلاقی گوناگون و از ان جمله روابط نامشروع جنسی رابا خود یکجا حمل می نماید. مشخصا در کشور ما خطر ازدیاد ویروسHIV بخصوص زنان مظلوم و فقیری راکه نان آور خود را در اثر جنگ های خانمانسوز از دست داده وراه معیشت سالم و زندگی شرافتمندانه را بروی خود بسته می بینند،تهدید می کند. بلی آنانیکه زمینه‌ی کار و تحصیل ندارند خواهی نخواهی در منجلاب تن فروشی می افتند وسلاح داران دالر دار و ویروس دارکه رسیدن به «زور و زر » را اوج شرافت خود بحساب می آورند، خریدار این بازار اند.

احصائیه و آمار نسبی فواحش را دولت بدسترس ندارد. فحشاء دامنگیر هزاران انسان بد بخت بوده که آمار دقیق مبتلایان با این مرض رانه کسی می داند و نه هم بخود زحمت دانستن آنرا هموار می گرداند. اما نکته ای که به روشنی قابل درک است احتمال ازدیاد این مرض کشنده در اثر عدم تدابیر صحی و بخصوص فقر اقتصادی بوده که مطمئنا از سالهای قبل به مراتب بیشتر است. دولت و بخصوص وزارت صحت عامه مسوولیت عظیم براي جلوگیری ازشیوع این مرض از طریق ورود تازه واردان، به کشور را دارند.

لازم است تا وزارت صحیه جرات بخرج داده و « تیم کاری» خود را با همکاری وزارت اطلاعات و فرهنگ برزمینه‌ی تبلیغات وسیع( نه سیمینار بازی) در بین مردم راه اندازندتا شیوه های جلوگیری ازین مرض را همچو سایر کشور هاروی دست گیرند.

روابط نامشروع جنسي خارج از اراده‌ی جمیع بندگان خداوندادامه می یابد. حد اقل راه حل بخاطر جلوگیری از اشاعه این مرض خطرناک عبارت است از:مبارزه با فقر از طریق بهبود بخشیدن وضع اقتصادی فامیل های فقیر و مستمند. هکذا، مبارزه با سکس از طریق وقایه و تدابیر ایمنی از طریق پخش فرهنگ پیشگیری از خود کشی ناخود آگاه.

تزکیه نفس از طریق موعظه برای کسیکه در فقر دست و پا میزند تا جلو دزدی و تن فروشی اش گرفته شود، خواب و خیالی بیش نخواهد بود چون شكم گرسنه ايمان را نمي شناسد. بفرمایید و از یکی همین دوزخیان بپرسید چرا جسم خود را در معرض فروش میگذارند،تا جواب بشنوید که با چشمان خون آلود چه میگویند؟ ضرور است تا شرایط محیطی را انسانی بسازیم که افکار و اعمال ما انسانی گردد. انسان ها پرورده شرایط زیستی، اقتصادی فرهنگی و سایر چیز های خود اند. شرط رفع تمام بدبختی ها در گرو برچيدن بساط فقر از طريق حذف جنایتکاران جنگی، رشوه خواران، قاچاقبران و جواسیس بیگانه از اریکه قدرت است تا شرایط بهتر و انسانی زیستن برای شهر وندان این کشور آماده گردد.