سیستم یا فرهنگ رشوه خواری
موسپیدی قصه کرد که بخاطر نشان دادن اتاق رئیس ۲۰ افغانی به پیاده دفتر رشوه داده است. دوست دیگری با تاسف میگفت که در گمرک آقینه رشوه ستانی بیداد میکند و ما مجبوریم روی قیمت تمام شد و عوارض دیگر، رشوه مامورین را نیز بیافزایم که این خود موجب بالارفتن قیمت ها میگردد.
خگارنوالی ها، محاکم، شاروالی، گمرکات، حوزه های امنیتی و سایر ادارات، غرق در فساد اداری بوده و بوی گند آن بالاست. یک تعداد رجال واعظ «مومن» شایسته از نظر دولتمداران و اما طفیلی ونا اهل، در وزارت حج و اوقاف با یک دنیا بیشرمی و پستی درسال قبل پوست از بدن حجاج کندند.
در وزارت داخله که ظاهرا مبارزه علیه رشوه ستانی و حق تلفی ها نیز جزئی از وظایف و مسوولیت های آنان هست، شفر و رمز عجیبی در ستاندن رشوه بین مامورین رد و بدل میشود. هرگاه خواسته باشند از «مشتری» ۵۰۰۰ افغانی مطالبه کنند، مامور با صلاحیت اولی به دومی که در ارتباط مستقیم با « مشتری» است میگوید که هویت و مشخصات مذکور در جلد پنجم است. یعنی از وی ۵۰۰۰ افغانی باید گرفته شود.
در گرفتن قباله، امر اعمار منزل و یاقسمتی از آن که در جنگ های بین البرادران تخریب گردیده است، امر نقشه و غيره، «مشتریان» دست بدست شده و تا برآمدن از کورهی رهنمای معاملات و دلالان حرفه يی دیگر، جان انسان تازه می گردد.
اکثریت مامورین دولت در تعمیم فرهنگ ارتشاء، گوی سبقت را از فاسد ترین دولت های جهان ربوده اند. زحمت شنیدن مصاحبه های مقامات رسمی دولت را از رسانه ها بخود هموار سازید تا قضایای هولناک غدر و خیانت به باور تان تبدیل گردد؛ داد و بیداد مردم را از رسانه ها و رادیوها بشنوید تا به انحطاط دستگاه، عمیقا آشنایی پیدا کنید. اما خدا نکند که روزی سر وکار شما به این دفتر هاافتیده و خود تجربه کنید!
امروزه گسترش و ترویج این ویروس مهلک، روی تمام متقدمین واحتمالا متأخرین رشوه خوار رانیز سپید ساخته است. مضحکه و فاجعهی این فساد و بساط زمانی تماشایی میشود که اکثریت مامورین به ظاهر محترم بعد از ستاندن رشوه به ادای نماز ظهر رفته و مراجعین مسکین، در انتظار برگشت «توابین» کاذب، از خانهی خدا، درد وسوز شکنجه روحی را بخاطر توشیح و لگاندن مهر بیمقدار شان در پای عرایض خود، تحمل میکنند.
نوعیت پول های کاغذی در هر جا فرق میکند. رشوهی شاروالی و محاکم به دالر است. رشوه وزارت داخله کلدار است و جاهای دیگر افغانی، تومان و غیره. چرا که خرید زمین به دالر، خرید موتر، تکه، ادویه به کلدار و خرید مواد ارتزاقی به افغانی صورت میگیرد. این توازن طی چهارسال کار کرد دولت به هم نخورده و "حرمت" آن حفظ گردیده است.
عبودیت در برابر پول، جای عبودیت در برابر وجدان و خدمت صادقانه به این خاک را گرفته که این خود معلول یک سلسله عوامل مرتبط با سیاست و کارکرد مقامات بالایی دولت در حمایت از گرگان رشوه خوار، خونخوار و بروکراتهای فاسد میباشد.
خوش و بش با خاینین ملی، غاصب و حریص، مسیر خیانت در حق مردم را باز نگه داشته، رشوه ستانی و سایر جرایم ضد بشری به معاملات عادی این سیستم مبدل شده است.
در پهلوی این عامل اصلی، وضع مامورین پایین رتبه، اسفبار است. با معاش دونیم هزار افغانی و با صعود سرسام آور نرخها در شهربی پرسان کنونی، چگونه میتوان امرار معیشت کرد؟ با حیف و میل کمک های ملیاردی، چگونه میتوان با تایید پاکی، صداقت و لیاقت اراکین دولت صحه گذاشت؟ چهارسال از های و هوی دو لویه جرگه، قانون اساسی، کابینه سازی و غیره سپری شد. دستاورد دولت در خلع سلاح جنگ سالاران، فساد اداری، زرع و قاچاق مواد مخدر، عزل مجرمین جنگی، بازسازی... در مقایسه با سرمایه های مادی و معنوی و با دریافت کمک های خارجی به دولت و انجوها چه بوده؟طبقه جدید در حال شکل گیری است. طبقهی طفیلی، رشوه خوار، بروکرات و در آخرین تحلیل مفسدین قدیم و جدید که به قیمت مکیدن خون مظلومان و نیاز مندان فربه میشوند.
راه حل این آفت اجتماعی چیست؟ آیا میتوان این بلایا را با شیوه چاپیدن توسط خود و موعظهی تزکیه نفس برای مردم و مامورین پایین رتبه از بین برد ویا لازمست تا در قبال آن مسوولانه اندیشید و راه حل مطابق به واقعیت ها را جستجو نمود؟ آیا دولت منتخب کنونی ما دامیکه برای حواریونش ما هانه ده ها هزار دالر و برای مامورین پایین رتبه، معلمان،کارگران و سایر اقشار، معاش بخور و نمیر بپردازد اصولاحق دارد از اصلاح سیستم فاسد دولتی اش حرفی به میان بیاورد؟
اگر دست جنگسالاران، اختلاس گران، قاچاقبران مواد مخدر و سایر مفسدین از دستگاه دولت کوتاه نشودنه تنها مبارزه برعلیه رشوه خواری و فساد اداری بی نتیجه خواهد بود، بلکه دور نخواهد بود روزیکه مردم باخیزش های برحق شان، به سبب نادیده گرفتن و پامال شدن حقوق انسانی آنان از سیستمی که به اشکال مختلف زندگی خود و اولاد شان را در تنگنا و سراشیب سقوط قرار میدهد، سلب اعتماد نموده صلاحیت قانون گذاری و تطبیق آنرا در دست خود بگیرند.
|