هفته‌ی گزارشدهی وزراء یا تلاش جهت تحمیق مردم
هفته‌ی اخیر برج عقرب توسط حامد کرزی رییس جمهور افغانستان بنام هفته‌ی گزارشدهی وزراء به مردم اعلام گردید. قرار بود وزراء گزارش کار وزارت خانه های مربوطه را به مردم ارائه بدارند.
این گزارشدهی یا شاید بهتر باشد بگوییم چشم بندی وزراء روی آن عده‌ی معدودی از هم وطنان ما هم آب سرد ریخت که فکر می کردند شاید لااقل این بار پای صداقت به میان آمده صورت حساب دالر های را بشنوند که چند نسل آینده‌ی ما باید رقم اصلی و منافع چند برابرآنرا باز پس بپردازند. آنان با ناامیدی در یافتند که در لا بلای " گزارشات " - از موارد مشخصی که آقایان در قرائت مطالب مربوط از روی خط هم مشکلات داشتند می گذریم – جز بازی با کلمات و شیره بر سر مردم مالیدن نمی توان چیز جدی ای را یافت.
وزراء به جای اینکه بگویند چه مقدار پول دریافت نموده و در بدل آن کدام کاری را انجام داده اند، کدام فابریکه هارا باز سازی نموده، به چند نفر بی خانه نمرات رهایشی توزیع کرده اند، چند معدن را به بهره برداری سپرده اند، زندگی چند معلول و معیوب را سر و سامان داده اند، مشت بسته‌ی چند اختلاس گر، چپاولگر، رشوه خوار و غیره را باز نموده، برای چند نفر کاریابی توانسته، برای کدام پیداوار زراعتی (پیداوار صنعتی که اصلا مورد بحث نمیتواند باشد) بازار فروش یافته، چقدر انرژی برق برای تنویر (تامین انرژی برای تولیدات صنعتی خواست بالاتر از سویه‌ی " مسوولین" است) تامین نموده... و هزار ویک مسئله‌ی دیگر. به ارائه‌ی جملاتی پرداختند که عموما با این کلمات ختم می شدند: "...می کنم،...خواهیم نمود،...پلان شده است،...روی دست است،...درنظرگرفته شده است،...اقدام خواهدشد" و غیره.
ولی برای اکثریت مردم ما پرداختن به گزارشات عواید و مصارف یا شنیدن راپور کار گذشته، از وزیری که هنوز سه سال دیگر پیش رو دارد (یکی از گل های سر سبد کابینه گفت که اگر تمام کارها را در ۱۱ ماه گذشته انجام می‌دادم، در سال های آینده باید چه می کردم؟) جزء حرف های فیشنی و لکس به حساب می‌آید که هرگز انتظار آنرا از همچو افراد ندارند.
در حقیقت، وزیر صاحبان گزارش اصلی کار شان را قبلا در عملکرد های شان داده اند. از بخت بد آنان که مردم افغانستان دیگر بیدار گشته و عمل را معیار سنجش کفایت یا بی کفایتی قرار می دهند.مردم، دیگر به لفاظی های میان خالی فریب نمی خورند.
وقتی که دریاهای کشور به کشور های همسایه می ریزد اما پایتخت کشور از بی برقی در تاریکی غرق باشد؛وقتی مردم ما برروی معدن ذغال سنگ نشسته از سرما بلرزند؛ وقتی در روی ذخایر عظیم نفت و گاز، نفت و گاز ایرانی و پاکستانی در ترازو خرید و فروش شود؛ وقتی جلادان مردم و ویران گران کشور حاکم بر سرنوشت شان باشد و معلمین و ماموران پایین رتبه از گرسنگی، سنگ بر شکم خود به بندند...و هیچ راه حل برای رفع این همه بلایا در افق دید نباشد، این در واقع جامع ترین و عمیق ترین گزارشی است که اعضای کابینه ارائه داشته اند. این گزارش مهمترین، دقیقترین و بااعتبار ترین معیار سنجش است برای کفایت کار، استعداد، توانایی، وطندوستی و مردم پروری وزراء که بر مردم و کشور ارزانی داشته اند.
اما، مردم می‌خواهند گزارش جنایاتی را که عده‌ای از آقایان انجام داده اند، معادنی را که به یغما برده اند، کانتینر های پولی را که از استخبارات خارجی دریافت داشته اند، تجاوز به ناموس و فجایع نظیر آنرا که "رهبری" کرده اند بشنوند.
مردم هرکزانتظار روییدن "خربوزه اسقلانی از تخم تربوز ابوجهل را ندارند".
طبق احصائیه کمیسیون حقوق بشر اكثريت مردم خواهان محاکمه‌ی افرادی هستند که عده ای از آنان در مقام گزارشدهی وزارت خانه ها به روی صفحه‌ی تلویزیون برزخم های مردم نمک پاشی می کنند.
چنانچه اگر منظور جناب رییس جمهور از گزارش دهی وزراء دلسوزی واقعی به مردم و کسب دوباره‌ی اعتمادی باشد که متاسفانه كاملاً فروريخته است، لطف نموده محاکمه‌ی جنایتکاران جنگی، خاینین ملی، قاچاقبران مواد مخدر و جاسوسانی را که خود از حضور آنان در دستگاه دولتی خبر میدهند، روی دست گرفته و یا کم از کم دستگاه دولتش را از حضور نامیمون آنان تصفیه نماید. تا مردم به آن صد آفرین گفته کمپاین گزارشدهی اش را بستایند.
|
