ولسوالي يکاولنگ در سمت غربي ولايت باميان، در مسير جاده ابريشم واقع گرديده که از زمان تجاوز روسها بدينسو همواره در معرض تهاجم قاچاقچيان آثار عتيقه قرار گرفته است.
آثار بدست آمده از يکاولنگ حکايتگر فرهنگ دوره هاي باختري، زردشتي، کوشاني، بودايي و اسلامي مي باشد که هر کدام به نحوي کارنامه ها و افتخارات نياکان ما را بازتاب مي‌نمايند.
کندن کاري هاي اشخاص ناشناس که در تفاهم و تباني با تفنگداران محلي صورت مي‌گيرد، هنوز هم در ساحات تاريخي و زيارت ها ادامه دارد. اين کاوش ها، که عموماً شبانه اجرا مي‌شوند، به نواحي تاريخي قلعه‌ي بربر، زارين، گوهردين، چهل برج، فيروز بهار و قومابه بيشترين آسيب را وارد نموده اند.
کتيبه‌ي تنگي سفيدک يکي از همين آثاري بود که از يکاولنگ بدست آمد. عده‌اي از چپاولگران آثار عتيقه مي‌خواستند اين کتيبه را به همکاري قومندان "ابوذر" با چال و نيرنگ، تصاحب نموده به خارج از کشور انتقال بدهند اما فرد ميهن پرستي بنام "مختار احمدي" که اهميت تاريخي و ارزش فرهنگي اين اثر را مي‌دانست طي اقدام جسورانه‌اي کتيبه را رسماً به دولت تسليم نمود چنانچه جريان اين مسئله طي مصاحبه‌اي در ۱۳ قوس ۸۳ از راديو آزادي نيز انعکاس يافت. ارزش مادي اين اثر تاريخي به حدي بود که ابوذر را به انتقام جويي واداشته با سوء قصد به جان احمدي وي را مسموم نمود.
احمدي که بعد از رسيدن به شفاخانه جان به سلامت برد، مجبور گرديد در شرايطي به يک کشور همسايه پناهنده شود که دولت از موفقيت پروسه "دي دي آر" دم مي‌زند و سخنگوهايش پرابلم امنيتي را مهم نمي‌دانند اما جنگ سالاران هنوز هم بر مهمترين اهرم هاي قدرت لميده اند.
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد
تو که اهل دانش و فضلي همين گناهت بس
