والي هلمند، داوود معين مبارزه با مواد مخدر و ساير اراکين وزارت داخله تأييد کردند که طياره ناشناسي مزارع کوکنار در آن ولايت را سمپاشي کرده است. اين رخداد چندين بار از طريق مصاحبه ها و راديو ها پخش گرديد.
به تعقيب، مسوولين امريکايي گفته هاي والي، معين و ديگر مدعيان بالا رتبهي وزارت داخله را رد کردند و اظهار داشتند که چنين کاري در ولايت هلمند اتفاق نيفتاده است و بعد، هيچگونه اظهار نظري در رد و يا تأييد گفته هاي امريکا از طرف اينان صورت نگرفت.
منطقاً سوالات متعددي در ذهن مردم خطور ميکند که چرا قضيهاي با اين اهميت، طلسماتي ميشود و سکوت مرگبار گرد و نواح "دزدبگيران" مواد مخدر را احتوا ميکند؟ و چرا هاي ديگر. اگر تحقيق و شهود در تأييد اين قضيه وجود دارد بايد صريحاً عليه هرکه مسئله را جعل مينمايد موضع گرفت و يا به دروغ خود اعتراف کرد و از مردم معذرت خواست. به هر حال، آنچه عيان و آفتابي است اين که دور قضيه، سيم خاردار کشيده شد و راست و دروغِ گپ گذاشته شد به عهدهي مهدي آخرزمان که در روز موعود راست و دروغ اين و آن را افشأ نمايد.
و اما برخورد به قضيه مواد مخدر، کشت و قاچاق آن چيزي نيست که بتوان به سادگي از کنار آن گذر کرد. ۲۵ سال جنگ با پيامدهاي ناگوار ديگرش چون خشک سالي، مهاجرت، فقر، بدبختي وغيره آفات اجتماعي که هستي ملت توسط مشتي پوشالي و بنيادگرا خالصانه و "برادرانه" به حراج گذاشته شد تا تخت و تاج وطن فروشان و جنايتکاران بر شط خون فرزندان فرزانه کشور ما حفظ گردد و اژدهاي افيون بتواند کشور را سم پاشي کرده قرباني بگيرد.
کشت کوکنار فرهنگ سودجويي هاي ناشرافتمندانه را اشاعه داده و براي دهقانان کم زمين و بي زمين سهم ناچيزي را در نظر گرفته است. بحث روي اين مسئله همانقدر آفتابي است كه بخواهيم آفتاب را به دو انگشت پنهان کنيم.
همانگونه که افکار انسان ها نمايندگي از طرز زندگي شان ميکند به همينصورت نسخه نويسي و نشان دادن پادزهر اين داروي کشنده با سليقه هاي مختلف خط اندازي ميشود. اکثريت با اين فکر موافق اند و بايد چنين باشد که دولت با سياست هاي ضد مافيايي مواد مخدرش که در درون و بيرون آن لانه کرده است، اقدام قاطع نمينمايد. و اما، با ديدن يک تعداد چهره هاي شناخته شده در ساخت رهبري وزارت مبارزه با مواد مخدر به سادگي ميتوان نتيجه گرفت که با رشته داران مافياي مواد مخدر نميتوان جلو زرع و قاچاق مواد مخدر را گرفت. آيا اين گفته ي مردم صحت ندارد که "با آنهاييکه راه خواجه بهاالدين را گزوپل کرده اند و قادر اند که در ترافيک مواد مخدر لايسنس بين المللي صادر نمايند، مي توان صف آرايي کرد و يا دزدبگير شان ساخت"؟
گذشته از مضرات سم پاشي ها (بيشترين ضرر را مردم فقير متحمل ميشوند)، مافياي مواد مخدر از ضعف دولت، سودهاي کلاني را عايد خود کرده است. آقاي کرزي از مواجهه با اژدهاي مواد مخدر به اين دليل بيپايه که درد سر هايي برايش ايجاد ميكند (خواهند کرد؟) در سردرگمي گير کرده و يا دلايل ديگري که احتمالاً حرکتش را در مسير درست سد ميشوند، محصور است. ممکن نيست که آقاي کرزي از موءکلينش کمک بخواهد؟
تا زمانيکه آقاي کرزي به مردم اعتماد وتکيه نكند، ائتلاف بينالمللي و ائتلاف داخلي نخواهند توانست او را از گردباد هروئين که به هر حال موجب نگراني و بدنامي است، نجات دهند.
بناءً با پديدهي مواد مخدر بايد بطور مشخص برخورد صورت گيرد. لازمهي جنگ با عاملين تفنگ بدست اين مادهي سمي که در بدل پول به ترور انسان و انسانيت اشتغال دارند، اتخاذ موضع قاطع ميباشد.
۱) تصويب قانون مجازات و مصادرهي دارايي هاي منقول و غير منقول عاملين درجه يک اين ماده تباه کن و ضد بشري.
۲) کمک به دهقانان بي زمين و کم زمين از طريق مهيا ساختن کمک هاي ملي و بين المللي، قرضه هاي مناسب، ايجاد کوپراتيف ها و پروژه هاي عام المنفعهي ديگر.
۳) سرمايه گذاري دولتي و جلب سرمايه هاي ملي در ساحات مختلف تا براي اقشار بيکار زمينهي کار مساعد گردد. در غير آن راه مهاجرت باز بوده و از همه خطرناک تر اينکه يک تعداد جوانان بيکار جذب باندهاي مواد مخدر، رهزنان تبهکار و ساير تفنگ بدستان خونخوار شده و غلبه بر جرايم جنايي که ريشه در وضع بد اقتصادي و فرهنگي دارد، ناممکن مي گردد.
۴) قبل از قبل بايد راهِ به سعادت رساندن مردم دردمند و نيازمند را از نحس تفنگ و تفنگ سالاراني که در زرع و قاچاق مواد مخدر و ساير جرايم جنايي دست باز دارند، بروبيم تا ننگ تاريخ از دامن مردم پاک گردد.
جالب است ولي واقعيت دارد اينکه، آقاي جلالي وزير امور داخله وعده داده بود که لست مقامات بلند پايه دولت را که در قاچاق مواد مخدر دست دارند، ترتيب و به اطلاع عموم برساند. معلوم شد که با زور کم و قهر بسيار نميتوان به جنگ مافياي مواد مخدر رفت. چنانچه آقاي بشردوست با وجود حمايت لفظي آقاي کرزي در بستن هزار و چند ان جي او، در رويايي با ان جي او ايزم تنها ماند.
اسامي افراديکه به اتهام دست داشتن در قاچاق مواد مخدر در نيويارک تايمز به چاپ رسيد (ولي کرزي، وزير سرحدات و والي هلمند)، عکس العمل دولت را در پي نداشت. اين هم مشمول جدول معماي روزگار گرديد تا اگر خدا بخواهد کدام بندهي خدا به حل آن موفق گردد.
نيات حسنه به تنهايي کافي نيست. اين چيزها سرابي را ماند که تشنگان به اميد رفع عطش در برهوت بيانتها سرگردان مانده اند. يا کار ثمربخش و مردمي يا اعتراف به بيکارگي و مردم آزاري. قضاوت تاريخ بيرحمانه و قاطع است. هر که ميخواهد خدمتي به اين مردم فلاکت زده و برباد رفته نمايد بايد از تاريخ بياموزد و در بکاربرد درسهاي تاريخ قاطع و سازش ناپذير با هر آنچه جنايت است و جنايتکار، پيکار نمايد.