كيراؤه د كنؤ ولايت مركز اسعد اّباد كى د سيند غاؤى ته خگيرمه شگكلى سيمه ده چى د اسعد اّباد او شاوخوا سيمو اوسيدنكى به تل د سيل او تفريح لپاره د همدغه سيند غاؤى ته راتلل او دوستانو به له يو بل سره ليده كاته كول.
د كيراؤى خلكو هر وخت ميلمنو ته په ورين تندى هر كلى ويل او ميلمه پالنه يى كوله. د ١٣٥٨ كال په سركى د خلكو په نوم پاخگيدلو جنايتكارانو دغه شگكلى سيمه د خپلو بچيانو په وير كينوله او د وينو سينديى پگكشگى وبهاوه. ويل كيإى چى د دغه بى سارى جنايت ترسره كوونكى دغه كسان وو:
١ـ صادق عالميار د ١٤٤ قطعى قومندان. د هغه وخت د پلان وزير صديق عالميار ورور.
٢ـ شهنواز «شهوانى» د كنؤ والى.
٣ـ بهرام الدين د ١١ فرقي قومندان
د ١٣٥٨ كال په جوزا كى مجاهدين لا علنى شوى نه وو. هغوى به راتلل او په ولايت او ولسواليو باندى به يى پتگى پتگى حملى كولى. يوه ورحگ ئى كيراؤيگ ته خبر راكؤ چى د شپى درحگو او په ولايت باندى حمله كوو.
مولوى صاحب ورته وويل چى هركله، تاسى راتلاي شئ. مونإ تاسى پتگولاى شو، شپه دركولاى شو او أوأى هم دركولاى شو. مونإ د دى خاورى بچيان يو، خگه چى د مونإ له وسه وه هغه به مونإ كوو او خگه چى د تاسى له وسه وه هغه به تاسى كوة.
د شپى مهال ، كگنگ شمير مجاهدين راغلل چى د پيچ، نورستان، شيكگل او سيمه ايز خلك پكشگى وو. د باران له اوريدلو سره سره مجاهدينو په ولايت بريد وكؤ. سخته جكگؤه ونشگته چى نژدى تر سهاره يى دوام وموند په مجاهدينو باندى سبا شو، خگه چى ووتل هغه به تللى وى، خگه چى ونه وتل هغه په كلى كى پاتى شول.
په كلى كى د خلقيانو جاسوسان هم وو. هغوى ولايت او قوماندانى ته راپورونه وؤل چى مجاهدين راغلل، چا راوبلل، چا شپه وركؤه، خگه يي وكؤل او داسى نور. د خلقيانو حكومت پروكگرام جوؤ كؤ چى د كيراؤى له خلكو به پوشگتنه كوو. چه خگرنكگه يى د مونإ پر ضد اقدام وكؤ. بيا همدغه وو چيگ د كلى خلك يى موظف كؤل چى تاسى د اوه كلنه پورته د كلى تگول خلك د سيند غاؤى كى، د كيراؤى د پل خواته، راتگول كؤي چى والى صاحب او قومندان صاحب له دوى سره خبرى كوى. له دغو خلكو خگخه اوس هم حگينى يى شته دى.
هغوى د سهار په نهو بجو دروازى تگكولى او د كلى خلك ييگ راتگول كؤل چى راحگى د جومات خواله والى صاحب راغلى دى. د جمعى ورحگ وه هر وخت به د جمعى په ورحگ له نورو حگايونو خگخه هم خلك كيراؤى ته راتلل. د سهار چاى به يى د خپلو خپلوانو كورته را رساوه او د جمعى د لمانحگه تر ادا كولو وروسته به د سيند غاؤى ته تلل، دا دمونإ د خلكو رواج وو او دا كار به مونإ كاوه.
د كيراؤى خلك او ميلمانه يى تگول د سيند په غاؤه كشگينول چى تگول شمير يى ١١٦٠ يا ١١٧٠ كسه كيدل.
خلقيانو ويلى چى تاسو اشرارو ته شپه وركؤى او دلته مو راوستلى دى خلكو ورته وويل چى مونإ شپه نده وركؤى او نه كلى ته خگوك راننوتلى دى.
خلقيانو وويلى چى دا كار تاسى كؤى او په تاسى باندى ثابت كيإى. تاسى له مونإ سره ودريإة يا له هغوى سره ودريإة، يو طرف ته واقع شة.
خلكو وويل چى مونإ د حكومت تابع يو خو مسلمانان يو، له مسلمانة منكريدلى نشو او له چا سره هم ملكگرتيا نه كوو.
حگينو كسانو چى له حكومت سره يى لار لرله وويل چى مونإ د حكومت خلك يو او ...
بيا خلقيانو وويل چى داسى ده نو تاسى تگول، په شريكه د هورا غإ وكؤة شينا ملك وويل چى نه، مونإ داسى غإ نشو كولاى. د حورا پرحگاى د كلى خلكو د الله اكبر غإ وكؤ. په دى وخت كى خلقيانو هم عسكروته د «اور» امر وكؤ عسكرو هيخگ صرفه ونه كؤه په هيخگ چايي رحم ونكؤ أيريى وويشتل، أير انسانان پكشگى مؤه شول. ١١٦٠ نفره وو. شگخول يى د انسان له طاقته وتلى خبره وه. بلدوزرونه راغلل، حگينى يى ژوندى په خاوروكى شگخ كؤل او حگينى يى سيند ته وارتول. أيره بده ورحگ وه. په كيراؤي كى يى يو نارينه هم ژوندى پرى نشگود. هغوى ته د انسان وينه مباح شگكاريده أيره وينه يى وبهوله أيرى شگحگى يى كگونأى كؤى. أيرى ميندى يى بورى كؤى. د هغو ميندو زامن يى ووژل چى دوى ته يى هم شيدى وركؤيگ وى. دوى أير نمك حرام وو، خلك يى چى و وژل خگه برخه بر شگخ شول او خگه لاندى. اوس هم هلته خگلى شته دى. زيات شمير مؤى پكشگى سيند يووؤل.
د زين الله ملك حگوى شينا ملك هم شهيد شو، يوه ورحگ مخكى د محبس نه خلاص شوى وو په دغى ورحگى يى خيرات كاوه چى له محبس نه خلاص شوم. بل حگوى يى كگل احمدجان نوميده چى هغه هم شهيد شو. شمس الرحمن، قدوس خان، شيخ ماخامة، يو مشر سؤة چى خاخا نوميده، سيداحمد معلم، ملك قدير، كبير او داسى نور أير مشران پكشگى شهيدان شول.
له دغيگ خونؤة پيشگيگ وروسته د كيراؤيگ شگحگيگ او ماشومان هم لالهانده شول خپل وطن ييگ پريشگود، او پاكستان ته وتشگتيدل. د پاكستان په باجوؤ كيگ "د كونأو كمپ" د كيراؤيگ له كونأو او يتيمانو جوؤ شوى وو چيگ پرديو عسكرانو به پهريگ پريگ كوليگ.
