با تاسف كه خشونت در برابر زنان پديده جهاني است، هيچ خطه ى دنيا را نميتوان مبرا از خشونت عليه زنان دانست. ۵ قوس (۲۵ نوامبر) روز يست كه جهان اين پديده ضد انساني را بهانه قرار داده و موضوع مورد بحث قرار ميدهد و رسانه ها هم فلم هايى كه در مذمت خشونت تهيه گرديده، به نمايش ميگذارند.
اما در افغانستان خيانت ديده‌ى ما وضع به منوال ديگريست هر روز اين كشور با خشونت عليه زنان شام مى شود. صرف به تاريخ ده سال گذشته اگر نظر اندازي گردد، جنايت و رذالت باندهاى بر سر قدرت به عنوان مسببين اصلي به سادگى به چشم مى خورد. چرا ناهيد خود را از ۵ منزله به پايين انداخت و جان باخت؟ كىها به ناموس صدها زن و دختر تجاوز كردند كه تعداد انگشت شمار آن به بيرون درز كرد و فاميل ها از شرم زمانه محل بود و باش خود را ترك گفتند؟ مى توان غم مادرى را به تصوير كشيد كه دختر جوان مورد تجاوز قرار گرفته اش همه روزه ويرا خرد و خمير مى نمايد؟ در كجاى دنيا شنيده ويا مشاهده شده كه حتى بر جسد زن تجاوز صورت گيرد و يا زايمان زن برهنه را تماشا نمايند؟
رحيمه ۱۲ ساله، تازه ترين قرباني تجاوز جنسي در كندز مي باشد كه جنايتكاران نتوانستند از بر ملا شدن آن جلوگيرى نمايند. بتاريخ ۱۸ ميزان در ننگرهار مُسكا كارمند يوناما مورد تجاوز فردى از باند گلبدين قرار گرفته كه نا چار ميگردد خود سوزي نموده و به حيات خود خاتمه دهد. مژگان ۱۳ ساله شاگرد صنف ششم مكتب بود به تاريخ چهارم عقرب اختطاف شده بعد از چهار روز دوباره رها مى شود كه تا تحرير همين سطور هنوز نتيجه‌ى طب عدلي در مورد او ارايه نشده است.
با ذكر مثال هاى مشت نمونه خروار و گستردگى اين پديده ايجاب مى‌نمايد كه تمامي احزاب و سازمان هاى آزادي خواه و طرفدار دفاع قاطع از حقوق زنان مبارزه جدى و پيكير را در پيش گرفته، عاملان چنين جنايت ها را افشا نمايند. اما مبارزه اساسي آنست كه ريشه هاى فكري تجاوز بر زنان كه همانا افكار بنياد گرايانه است افشا و طرد گردد و بر علاوه از لحاظ حقوقي سخت ترين جزا بر همچو جنايتكاران عملي شود.
