در اين شماره:



صفحه ورودي

شماره ۴، ميزان ۱۳۸۳ - سپتامبر ۲۰۰۴



جنايتكاران جنگى راه فرار ندارند

عده‌اى از تفنگسالاران و جنايتكاران جنگى كه كوچكترين اعتبار و جاى پاى بين مردم ما ندارند وقيحانه خود را كانديد نموده اند تا به هر وسيله ممكن مردم را وادار سازند به ايشان رأى دهند و باكسب رأى مردم خود را بصورت "قانوني" بر آنان تحميل نمايند.

اين عناصر از فلتر كميسيون ضعيف ارزيابى انتخابات باوجود صدها سند چون تيزاب گذشتند. جنگسالاران تمام گناهان دوران سياه خود را بالاى كشورهاى "بيگانه" و رژيم گذشته مى‌اندازند و به اين صورت ميخواهند خاك در چشم مردمى بپاشند كه متاسفانه فرصت نيافتند آنان را به ميز محاكمه بكشانند و جامعه بين المللى هم يا نخواست و يا نتوانست اين زورگويان را در دادگاه جنايتكاران جنگى محاكمه نمايد.

حال كه جنگسالاران از چنگ مردم و دادگاه جهانى بدون دغدغه رسته اند، بى جهت نيست خود را به آب و آتش بزنند ورأى مردم را يا بوسيله تطميع و يا بوسيله تهديد به دست آورده تا با فراهم شدن فرصت محاكمه شان، با كارت برنده رأى مردم در دادگاه حضور يابند و ادعا كنند كه: اگر من مجرم و يا قابل محاكمه هستم چرا اينقدر رأى گرفتم؟ پس اگر مرا محاكمه ميكنيد بايد كسانى را كه به من رأى اعتماد داده اند نيز محاكمه كنيد. آنان مدارك بيگناهى خود را در رأى مردم ميبنند.

احتمال قوي اين است كه اگر كانديدان غير مهم با گرفتن امتياز از صحنه كنار روند، كانديدان جنگسالار با لجاجت روى صحنه ميمانند زيرا اگر خواب رسيدن به كرسى رياست جمهورى تحقق پيدا كرد براى شان عيد كلان خواهد بود و اگر اين رويا عملي نشد، رأى نامشروع مردم به مثابه عيد خوردى خواهد بود كه در نظر دارند در پناه آن خود را از چنگ عدالت برهانند.

اما تيغ عدالت هم بىرحم است و هم باشارلتان بازى در نيام نمى رود.