به تاريخ ۲۲ سرطان ۱۳۸۳ چند تفنگدار مسلح وارد منزل عبدالحميد مبارز معين نشراتي وزارت اطلاعات و فرهنگ ميشوند که بعد از زنداني نمودن اعضاي خانواده‌ي ايشان، لوازم منزل را بهم ريخته و مقداري از آن را با خود ميبرند. اين مسئله ظاهرا قضيه‌ي سرقت مسلحانه است که درهمين جا خاتمه مييابد.
ولي آنهاييکه با مبارز و موضع گيري هاي بي‌باکانه اش در دفاع ازدموکراسي و بخصوص سابقه مبارزه‌ي سياسي وي در جريان مشروطه خواهى اطلاع دارند، ميدانند که حمله افراد مسلح که براي رد پا گم کردن با هم پشتو صحبت ميکنند، نميتواند در سرقت خلاصه شود.
حميد مبارز يک سال قبل توسط يکي از رهبران تنظيم هاي جهادي تهديد گرديد که مسئله در مطبوعات همان وقت به طور وسيع انعکاس يافت. همچنان ايشان چندي قبل نيز بر ديدار (طبق شايعه ائتلاف) پشت پرده‌ي کرزي و قومندان هاي جنگ سالار اعتراض نموده آنرا "دفن" کردن دموکراسي دانسته بود که در عکس‌العمل با آن کرزي و مشاور مطبوعاتي شان هردو به طور جداگانه از به وجود آمدن ائتلاف انکار نموده، آنرا ديدار عادي عنوان نمودند. اين مسئله طبيعتا به مزاج جنگ افروزان خاين جور نيامده، خواستند اين بار با از بين بردن مبارز، دموکراسي را "دفن" کنند. اما آنها کور خوانده اند. دموکراسي حق مردم و ضرورت زمان است. مدافعين دموکراسي از قماش ميهنفروشان نيستند که با چشم کشيدن ها و قوله سر دادن ها مرعوب گرديده، سر در گريبان رخوت و بي‌عملي فرو برند. مردم افغانسان بين دموکراسي و تفنگ سالاري، دموکراسي را برگزيده اند. اين نوع اقدامات تروريستي که تنها ميتواند به مثابه حلقه‌اي در زنجير کشتار و لت وکوب وزرا، چور کردن فرقه ها، زنداني کردن قومندان هاي اعزامي وزارت داخله و امثال چنين بدمعاشي ها مورد مطالعه قرار گيرد، حتي اگر موفق هم شوند نتيجه‌اي جز باورمندتر شدن نيروهاي دموکرات بر صحت راه شان و بسيج و متشکل شدن بيشتر آنان بر ضد تفنگ سالاري نخواهد داشت.
ما اگر از يکسو اين عمل تروريستي را تقبيح مي کنيم، از سوي ديگر به آن عده دولتمداراني که مدعي دموکراسي خواهي اند، جداً گوشزد مينماييم که درصورت ادامه‌ي همچو اعمال تروريستي شما نيز بنابر سياست هاي سازشکارانه‌ي تان در قبال تفنگ سالاران در زمره‌ي محکومين قرار خواهيد گرفت.
