قرار است امسال هم ۸ ثور، روز سرنگوني دولت دست نشانده‌ي روس طي مراسم خاص تجليل شود. افتخار سقوط دولت پوشالي به آن شهداي بي‌گور و کفن و آن قهرمانان گمنام مي‌رسد که همه چيز خود را در راه وطن قرباني نموده بر خاک وطن سرنهاده خون شان را به پاي نهال سربلندي و آزادي ميهن ارزاني داشته اند، و يا هم بعد از کسب پيروزي بر دشمن، با شکم گرسنه و دست هاي خالي به زندگي فقيرانه اما پر غرورخود برگشتند.
احتمالاً که در مراسم برگزاري اين روز تاريخي باز هم برخلاف تصويب لويه جرگه، به جاي سرود ملي، سرود ساخت ايران به صدا درآيد و آن هم با اين توجيه مضحک که هنوز شعر سرود ملي و يا تصنيفي براي آن ساخته نشده است!!
لوژ تشريفات که براي تماشاگران مراسم رسم گذشت نظامي در نظر گرفته شده، درست در برابر ويرانه هاي شهر کابل قرار گرفته است. جنگ هاييکه سبب اين همه ويراني شد از بامداد ۸ ثور آغاز گرديد. عده‌اي از "قهرمانان" اين جنگ ها و ويراني ها نيز در رديف اول لوژ تشريفات قرار خواهند گرفت تا پيروزي شان را که به بي خانماني و تباهي شهريان کابل انجاميد، جشن بگيرند. در مراسم اين روز، باز هم مثل سال هاي قبل، هيچگونه يادي از، و اتحاف دعايي بر روان ۶۵۰۰۰ شهيد كابلي که زير آوار ها دفن شدند، به عمل نخواهد آمد.
اين روز تاريخي که مي توانست براي عده‌ي بي‌شماري از هموطنان ما روز غرور و افتخار ابدي به حساب بيايد، توسط مشتي جنگ سالار مزدور و خاين به لجن کشيده شد. آنان شهري را ويران و کشوري را تاراج کردند.
آيا واقعاً همه‌ي شرکت کنندگان و تماشاگران اين جشن و پايکوبي که در جوار اين همه ويرانه ها برگزار مي‌شود، شادمان خواهند بود؟ آيا کساني هم خواهند بود که از اين همه جناياتى كه در برابر مردم مرتكب شده اند، احساس ذلت و شرمساري نمايند؟ آيا جا دارد که ۸ ثور را مجللتر از ۲۸ اسد (روز واقعاً غرورآفرين) تجليل نمود؟ آناني که از فراز لوژ تشريفات مراسم رسمي و ويرانه هاي شهر را همزمان تماشا مي‌نمايند، به چه چيزي خواهند انديشيد؛ به قرباني هاي ملت و يا قتل، ويراني و تاراجيکه در آيينه‌ي اعمال خود شان حک گرديده است؟
